Inmiddels beginnen we een beetje in het dagelijks ritme te komen. Petra is invaller voor klas 1 en dat bevalt erg goed.
Stefan begint zich ook steeds meer thuis te voelen bij Deloitte. Hij komt bij verschillende interessante klanten zoals casino`s en prestigieuze modewinkels. Het is een goede ervaring om zo bij verschillende bedrijven in de ‘financiële keuken' te kunnen kijken. Uiteraard werd het carnaval ook op de werkvloer gevierd. Petra mocht meelopen met de kinderparade en bij het werk van Stefan werd een heuse carnavalsborrel gehouden.

Wat Stefan niet wist is dat er jaarlijks een ‘prins Carnaval Deloitte' gekozen wordt. Dit is bijvoorbeeld een nieuwe collega van het afgelopen jaar of de knapste collega en dit jaar was het een combinatie van beiden.... Stefan werd dus gekroond tot prins Carnaval.
Uiteraard is dit een hele eer maar er stak ook een addertje onder het gras. Afgezien van prinses Carnaval kronen werd er van Stefan ook verwacht dat hij moppen zou gaan tappen, dat is namelijk de plicht van prins Carnaval. Op deze memorabele namiddag ontdekte Stefan, enigszins pijnlijk, dat de Nederlandse humor ietswat verschilt van de Arubaanse humor (dus een tip voor iedereen; geen grappen over luie Arubanen maken).

In de weekenden gaan we geregeld naar het strand om lekker te zonnen of te snorkelen/duiken. Uiteraard is de zaterdagochtend gereserveerd voor het sporten! Daarnaast doen we ook geregeld leuke activiteiten op zaterdag of zondag.
Wat het sporten betreft gaat het met Petra heel goed. Elke zaterdagochtend is ze vaste klant bij de Zumba en doordeweeks pakt ze een lesje Yoga mee.

Op een vrije maandagmiddag gingen we samen met een vriendin naar de ‘natural pool'. Dit is een stukje zee aan de ruwe Noordkust afgeschermd door rotsen. Om bij de natural pool te komen moet je of met een 4X4 ruim 20 minuten rijden of een uurtje flink doorstappen. Helden als wij zijn kozen we voor het laatste. Toch waren we blij toen we na 10 minuten lopen een lift aangeboden kregen van een aardige Arubaanse menneer met een grote jeep. Het was de moeite meer dan waard, want de natural pool was een prachtige plek tussen de woeste zee. In dit afgeschermde stukje was het water glashelder en het zat vol met prachtige (grote) vissen! Tussen de rotsen kon je af en toe krabbetjes zien lopen. Een van deze krabbetjes kon de verleiding niet weerstaan en nam een hapje uit de grote teen van Stefan (Zie foto).... Lekker dan!

Zoals jullie weten gaat het leven niet altijd over rozen en ook in de afgelopen maand hebben wij, en dan met name Stefan, afscheid moeten nemen van Raffaël. Hij overleed halverwege de maand februari. Toen we op zaterdagavond naar de kerk gingen zagen we een aangevallen duif liggen. Terwijl Petra al plaats genomen had in de kerk was Stefan bezig een reddingsactie op touw te brengen. De duif, die de naam Raffaël kreeg, werd direct naar huis gebracht en kreeg daar eten en drinken. Het mocht uiteindelijk niet baten. Gelukkig waren er ook veel hoogtepunten in de maand februari. Zo hebben wij bijvoorbeeld Valentijnsdag überromantisch beleefd hier op Aruba!

Het Arubaanse leven opzich verschilt toch wel redelijk met Nederland. Het is allemaal meer ontspannen en de mensen maken zich ook niet erg druk. Als er bijvoorbeeld in de supermarkt een extra kassa opengaat zullen de meeste Arubanen rustig blijven wachten waar ze al staan, waarom haasten? Hetzelfde zie je ook met parkeren, als je in het centrum moet zijn kan het soms moeilijk zijn om daar een parkeerplekje te vinden. Je kan je auto makkelijk op 2 a 3 loopminuten parkeren, maar de meeste Arubanen blijven ontspannen in hun auto wachten tot er een plekje vrijkomt op de plek waar ze moeten zijn.

Stefan had besloten zijn profcarrière als voetballer te laten varen, maar het bloed kruipt toch waar het niet lopen kan. Dus afgelopen zaterdag was het moment daar dat Stefan zijn debuut als voetballer maakte op de Arubaanse velden. Met de plaatselijke trots, het elftal van zijn baas, maakte hij op deze zonnige middag zijn eerste speelminuten. In Nederland had Stefan, geheel terecht, de bijnaam ‘Topspits Tax' maar hier is hij een linie gezakt en is hij nu niet meer alleen spelmaker maar ook spelverdeler. Het duel werd uiteraard gewonnen en Stefan strooide gul met (geslaagde!) hakballetjes, lopjes en vernederende passeerbewegingen, een genot voor de toegestroomde supporters.

Het geslaagde debuut werd in de kantine gevierd met een aantal heerlijke koude biertjes om vervolgens naar de ‘nederlandse-chinees' te gaan voor een zalige maaltijd. De avond werd compleet gemaakt met een ontspannen schoonheidsmaskertje (zie foto). Uiteraard was dit niet nodig maar het was wel een enerverende ervaring.

Over een kleine 2 weken betrekken we onze nieuwe woning. In de komende periode gaat Stefan verder met zijn duikbrevet en zal Petra naar alle waarschijnlijkheid haar garderobekast nog verder uitbreiden.