Allereerst bedankt voor de leuke reacties op onze vorige blog. Ontzettend leuk om te zien dat zoveel mensen onze weblog bijhouden.
De maand januari zijn we goed doorgekomen. We zijn een salsacursus gestart met 2 vrienden. Het is iedere donderdagavond en we kunnen er ondertussen al best wat van. Onze heupen moeten er nog wel een beetje inkomen, maar dat lukt toch al aardig.
Op zaterdagochtend gaat Petra voortaan met vriendin Kathy naar Zumba in een sportschool. Deze les wordt gegeven door de 'Zumbaqueen' van het eiland en dat gaat er pittig aan toe. Binnenkort komt Yoga er voor Petra ook nog bij.

Vorige week zaterdag hebben we voor het eerst gedoken. Vriendin Marleen die duikinstructeur is nam ons mee. Het was de eerste duik voor ons brevet. We moeten er 4 doen. Na wat oefeningen in het zwembad gedaan te hebben gingen we de zee in. We zouden zo'n 15m diep gaan. Na 5m kreeg Petra best last van haar oren en kon ze maar niet klaren. Vandaar dat Stefan en Marleen alleen verder gegaan zijn. Zij zijn naar een wrak gedoken en zijn onderweg o.a. vissen van zo'n 1,5m tegen gekomen. Een speciale duikbril met oordoppen is besteld voor Petra, zodra deze binnen is zal de cursus vervolgd worden.

Komende 2 weekenden zal Carnaval hoogtij vieren op Aruba. De parades zullen in de stad en op andere plaatsen plaatsvinden. Iedere parade is er een ander thema. Zaterdagavond was de ‘Lichtjesparade'. Mensen lopen er in allerlei kitscherige pakjes rond met op hun hoofd een verentooi en verder alles versierd met lichtjes. (zie foto's)
Petra heeft met haar school ook een mini-parade gehad met het thema ‘Hawaï' Fantasy. Een paar open vrachtwagens reden achter elkaar met daarin Arubaanse bands. Ertussen steeds kinderen van een andere school.
Overigens was afgelopen vrijdag de laatste werkdag van Petra op deze school. Ondertussen is Petra invalkracht op twee wat meer Nederlandse scholen op het eiland. Het Arubaanse onderwijs was toch anders dan verwacht. Het waren 4 leerzame en ook wel leuke weken in klas 4. In de laatste week kregen de kinderen op school les van 2 Mexicanen in de kerk tegenover de school. Daar kreeg iedereen een rozenkrans met een boekje van Fatima. Het daarop volgende uur kregen de kinderen op een heel leuke manier les hoe ze de rozenkrans kunnen bidden en werd er ook een stukje van de rozenkrans gebeden. Dit naast de liedjes die gezongen werden. Het was een bijzonder gezicht om zo'n 250 kinderen met hun handen gevouwen en hun ogen gesloten te zien. Deze les was overigens in het Spaans, de kinderen schakelen gemakkelijk over van het Papiamento naar het Spaans.

De cursus Papiamento zijn we begonnen. Samen met een Jamaicaan, Venezuelaan, Colombiaan, Nederlander en een enorme rottweiler is het een boeiende les waarbij de docent alles introduceert in het Nederlands, Engels en Spaans. Het lijkt verwarrend en tijdrovend en dat is het ook. De spelling van het Papiamento blijkt niet eens vast te staan, per regering worden er wel spellingsregels veranderd en niemand op het eiland heeft ooit Papiamentoles gekregen. Het onderwijs is altijd in het Nederlands geweest. Op Curaçao en Bonaire is het Papiamento ook weer anders dan in Aruba. Het lijkt erg veel op het Spaans en heeft er Engelse en Nederlandse woorden doorheen. De discussie bij de overheid is er om in de laagste klassen (klas 1-2) alles in het Papiamento te geven. Hiervoor zijn de leerkrachten nu op Papiamentoles zodat ze eerst zelf leren hoe de spelling en grammatica in elkaar zit.

Petra is dus flink aan het sporten geslagen en voor Stefan is het langzamerhand ook tijd geworden om zijn conditie op peil te houden. Via, via kreeg Stefan het voor elkaar om een proeftraining te mogen doen bij de (semi)profclub ‘LA FAMA', deze club komt uit in de hoogste Caribische voetbal leaqe, de ‘honor leage' (ofwel de Eredivisie). Uiteraard is het niveau eredivisie Aruba niet even hoog als de eredivisie van Nederland, maar het Caribische voetbalniveau mag zeker niet onderschat worden.
En daar stond Stefan dan met zijn welvaartsbuikje op een warme avond op het trainingsveld tussen 23 profvoetballers. De warming up bestond uit 9 rondjes om het veld, afgewisseld met verschillende oefeningen en met een ‘gewichtenvest' van 9 kilo om de schouders. Voor het rekken en strekken mocht de selectie nog 4 maal 100meter sprinten.
In deze warming-up heeft Stefan zich meer ingespannen dan alle trainingen van het plaatselijke RCL 8 bij elkaar. De rest van de training verliep zeer aardig waardoor Stefan een stage van 2 maanden aangeboden kreeg.
Stefan, die de nacht en de daaropvolgende dag, nog ziek was van de lichamelijke inspanning, heeft uiteindelijk besloten de aanbieding naast zich neer te liggen, omdat de trainingen en tactische besprekingen zo'n 17 uur per week in beslag zouden gaan nemen. En de prioriteit ligt bij ander zaken.
Uiteraard vleit het de ego van Stefan wel dat hij een stage mocht gaan lopen! Na dit voetbalavontuur is Stefan lid geworden van een sportschool om daar de body in shape te houden.

Een beetje sight-seeing hebben we ook gedaan. We zijn over de ‘Natural Bridge' gelopen (zie foto's). Het is aan de noordkust. Het is daar ontzettend mooi. Je kunt er niet zwemmen, een aantal mensen is er al verdronken. De golven en stromingen zijn daar heel sterk. Ook is er drijfzand aan de kust. Stefan twijfelde even een duik te maken, maar heeft het uiteindelijk toch maar niet gedaan. (zie foto's)
Elke dinsdagavond is er een H.mis in de Alto Vista Chapel. Dat was de eerst kerk op het eiland, komt uit de 18^e eeuw ergens. Ongeveer 10 mensen zitten binnen en de andere 150 zitten/staan buiten. Het is aan de noordkust waardoor het daar erg waait en je af en toe een golf tegen de rotsen ziet slaan op de achtergrond.

We vermaken ons ondertussen ook aardig met snorkelen. Soms hoef je met de duikbril niet eens onder water te gaan, maar zie je vanaf boven water ook al hele mooie vissen (zie foto met Stefan). Het is echt bijzonder dat je tussen wel tienduizenden visjes kan zwemmen, hoe snel je ook reageert, je kunt ze niet aanraken. We zijn al eenaantal keer behoorlijk ingesloten geweest door tienduizenden visjes. Dus Anne-Marijn, Lidwine en pa, jullie weten wat jullie te wachten staat.We hopen binnenkort waterschildpadjes te spotten bij het snorkelen. Ons snorkeloutfit is ook uitgebreid met waterschoentjes. Met de duikbril zie je onderwater toch wel veel krabbetjes en zee-egels rond rotsen waar je met je voeten over moet lopen/glijden.

Begin maart zullen we ons appartement verlaten en aan de overkant van de straat een huisje gaan bewonen. Hier blijven we waarschijnlijk wel een tijd wonen. Het heeft een woonkamer/keuken 2 slaapkamers, een badkamer (uiteraard) en een leuke tuin. We kijken er erg naar uit. De volgende blog kunnen jullie er wat foto's van verwachten.

Veel liefs van ons!